iets er op de tribune

Het was een regenachtige dag, Elena was zich aan het vervelen. Dus dacht ze om naar het Colosseum te gaan. Ze verliet haar huis en vertrok. Elena kreeg onderweg wat honger, ze stopte bij een fruitkraampje op het plein, en kocht daar een bakje aardbeien. Ze nam wat muntstukken uit haar geldbuidel, betaalde, en ging verder. Elena was bijna aangekomen bij het Colosseum, toen er opeens een vreemde man tegen haar begon te praten. Hij probeerde haar te waarschuwen dat er iets aan de hand was, dat er iets slechts ging gebeuren. Maar Elena negeerde de man en liep gewoon door naar het Colosseum.

Tiana zat gezellig, warm in haar zetel, buiten regende het. Ze hoorde de regen met eerst kleine tikjes, dan met steeds grotere vlagen tegen het het huis waaien. "Tiana!", riep haar moeder vanuit de keuken. "Wat is er?" antwoordde zij. "Je moet even naar de markt gaan, ik heb geen groenten meer voor het middageten!" riep haar moeder terug. "Nee he!" Tiana had echt geen zin om in dit weer naar buiten te gaan. "De regen begint al te minderen" riep haar moeder terug, "kom ga nu maar snel!" Tiana zette zich zuchtend recht. Pakte haar jas en deed de deur open. In de verte klaarde de lucht al wat op. De miezerregen maakte kleine waterdruppeltjes in haar haar. Ze stapte aan een snel tempo door. Toen ze bij de markt aankwam, was de regen gestopt. Ze kocht groenten bij een groentekraampje. Plots zag ze Elena over het marktplein richting het Colosseum lopen. "Heey, Elena!" riep Tiana. Ze rende het meisje achterna

Elena hoorde Tiana niet, ze stapte voort naar het colosseum. Toen het plots weer begon te regenen, zette Elena haar kap op. Elena merkte opeens dat ze haar geldbuidel was verloren. Ze dacht dat de vreemde man haar geldbuidel had gestolen. Maar de man heeft haar niet eens aan geraakt. Vertelde de man nu de waarheid, ging er echt iets slechts gebeuren? Toen besefte ze zich dat ze haar geldbuidel op het kraampje had gelegd, terwijl ze haar munten eruit haalde. Toen ze terug aan het keren was naar het marktplein, zag ze de man helemaal overstuur. Hij zij tegen iedereen dat er iets slechts ging gebeuren! Maar alweer negeerde ze de man. Elena keek recht voor haar uit, toen ze haar vriendin naar haar toe zag lopen.

Het begon weer zachtjes te regenen. Elena hoorde haar niet en liep gewoon door naar het Colosseum. Plots draaide Elena zich om en ze begon terug te lopen. Er was een man die als een als een gek zat te springen en roepen, maar iedereen negeerde hem. Moeders hielden hun kinderen ver van hem. Elena liep straal negerend voorbij de vreemde man. Tiana liep weer op haar af. Nu zag ze haar wel. "heey Elena!" riep Tiana.

Elena stond naast Tiana, ze omhelsde elkaar. Elena begon te praten over het Colosseum, dat ze naar de shows ging gaan kijken. Er was nog wel wat tijd, dus liepen Elena en Tiana nog even naar het marktplein. Toen ze aankwamen op het marktplein, begonnen ze wat rond te kijken. Ze zagen kraampjes met juwelen (maar daar waren ze niet zo in geinteresseerd.) Ze hebben samen wat gesproken, een stuk droog fruit gegeten en zeer veel gelachen.Elena keek op de kerkklok en bessefte dat ze door moest gaan, want het leeuwengevecht was al begonnen.Eigenlijk had Elena niet zoveel zin meer om helemaal alleen naar het Colosseum te gaan. Toen ze opeens een idee kreeg. Ze vroeg aan Tiana of zij misschien zin had om mee te gaan naar het Colosseum?! Ze zei er nog bij: "ik zal je kaart wel betalen!"

Elena knuffelde haar, Tiana knuffelde terug. Ze begonnen te praten en Elena zei dat ze naar het Colosseum ging. Eerst liepen ze samen gezellig noch even naar het marktplein. Er was een groot juwelenkraam, maar Elena vond dat niet interessant, dus liepen ze maar door. Tiana kocht wat snoep en ze lachten om de onnozelste dingen. "Ik moet gaan, de leeuwengevechten zijn al begonnen." zei Elena plots. "hey, heb je misschien zin om mee te gaan?" Tiana wist het niet goed, haar mama zat thuis op haar te wachten. "Ik zal je kaart wel betalen." voegde Elena er nog aan toe. Tiana zuchtte, nu kan ik niet echt weigeren dacht ze. Pfff ja, ik verzin dan wel iets voor mijn mama. "Ok dan, ik ga mee" zei Tiana. Samen liepen ze naar het Colosseum binnen. Ze wrongen zich tussen de mensen en Tiana zocht een plaatsje. "Ja, hier!" Tiana zette zich neer en keek hoe de leeuwen in de arena kwamen. Eerst kwam het minst leuke gedeelte. Christenen, dieven en moordenaars werden voor de leeuwen gezet. Het publiek juichte, maar Tiana vond dit niet zo leuk om naar te kijken. Toen de leeuw één van de vijf mensen besprong, sloot ze even haar ogen. Het publiek juichte nog harder, toen Tiana weer keek zag ze daar beneden rode bloedspatten en nog enkele ledematen.